انتخاب مرکب هیبرید مناسب
انتخاب مرکب هیبرید مناسب ، بهترین اقدام هنگام انتخاب نوع مرکب هیبرید پیروی از توصیه‌های تولیدکننده ماشین چاپ می‌باشد. این راهکار تنها جهت اطمینان از چاپ پاکیزه، شست‌وشوی راحت و … نخواهد بود، بلکه به منظور سازگاری با نوردها و لاستیک‌های چاپ می‌باشد. سازندگان اطمینان می‌دهند که مرکب‌ها شامل هیچ کندکننده‌ای نمی‌باشند و به لاستیک‌ها آسیب نمی‌رسانند. بدین‌سان نیاز به مواد افزودنی و خطرهای ذاتی آن رفع می‌شود.
همچنین یک چاپ خوب به اندازه‌گیری صحیح افزودنی‌های محلول آب نیز بستگی دارد. اسپری کردن پودر به طور معمول ضروری نیست، اما بهتر این است که اگر پودر استفاده می‌شود، بسیار ریز باشد تا نقصی در ورنی ها ایجاد نکند. سطوح چاپ‌شونده شامل کاغذهای کوت شده، کارتن و مقوا با جذب پایین می‌باشد.
انتخاب مرکب هیبرید مناسب
اجناس با وزن ۱۲۰ گرم بر متر مربع یا بیشتر باید جهت تا شدن خط تا بخورند و باید مطمئن شد که راه آنها موازی خط تا است. سطوح چاپ‌شونده باید حداقل ۱۲ ساعت قبل از چاپ در اتاق چاپ قرار بگیرند تا به شرایط چاپ خو بگیرند.
انتخاب ورنی UV مناسب
انتخاب مرکب هیبرید مناسب ، سرعت خشک شدن، چسبندگی ورنی به مرکب و عملیات بعدی نظیر چسب‌زنی یا طلاکوبی روی ورنیUV همگی بستگی به فرمول ورنیUV دارد. واکنش‌پذیری ورنی‌های یووی بر اساس این‌که آیا برای طلاکوبی یا چسباندن استفاده می‌شوند، متفاوت است. نکته حایز اهمیت این است که ورنیUV مناسب برای مرکب‌های هیبرید از انواع دیگری که مخصوص دستگاه‌های ورنی‌زنی دو مرحله‌ای و یا ورنی‌زنی سادهUV است، متفاوت می‌باشد.
چسبندگی ورنی یو وی به مرکب، بستگی به این دارد که مرکبی شامل مواد لغزنده کننده سطح مثل سیلیکون یا موم نباشد. زیرا ممکن است کشش سطحی مرکب را تا حدی کاهش دهد که ورنی نتواند راحت روی آن پخش شود. با این اوصاف مرکب‌های هیبرید بدون آب از یک طرف برای تولیدکنندگان و از طرفی دیگر برای کاربران هیبرید چالش ایجاد می‌کنند. KBA در آوریل ۲۰۰۵ اعلام کرده که برای مسائلی از این دست راه‌حل‌هایی ارایه کرده است.
ورنی های یو وی باید شامل حداقل ممکن سیلیکون باشند. سیلیکون، ورنی‌های یووی معمولی را بیشتر به چسب مقاوم می‌سازد. همان‌طور که آزمایشات چسبندگی توسط نوار چسب هم نشان می‌دهند، اما از طرف دیگر براقیت هم با حذف سیلیکون کاهش می‌یابد، چون عمل تر کردن سطح و گسترده شدن ورنیUV به طور منفی تحت تاثیر قرار می‌گیرد. لذا فرمولاسیون ورنی‌هایUV مخصوص چسب باید بدون سیلیکون باشد.
اپراتور باید این نوع ورنی را در اولویت کار خود قرار دهد. تجربه نشان داده است که جدا کردن محدوده چسب در فرم‌های ورنی و ورنی نزدن آن نواحی همیشه بهتر از این است که بخواهیم روی نواحی ورنی‌دار را چسب بزنیم.
قابل ذکر است هنگامی که دو سمت کاغذها ورنی خورده، اضافه کردن مقدار کمی سیلیکون مفید فایده است. می‌توان با اضافه کردن مقداری پودر یا پوشش جزئی مناسب از این اتفاق جلوگیری کرد.
برش لبه‌های سفید و اضافی کاغذ قبل از سرد شدن کاغذهای ورنی خورده و قبل از خروج کامل هوای بین ورق‌ها نیز به جلوگیری از چسبندگی آنها کمک می‌کند.
استفاده از ورنی های نامناسب می‌تواند موجب شل شدن لایه‌های مرکب شود. برای جلوگیری از بروز چنین حوادث نامطلوبی پیروی از توصیه‌های تولیدکنندگان وقتی که از ترکیب جدیدی از مرکب و ورنی استفاده می‌کنیم ضروی است.
بیشتر تولیدکندگان ورنی تمایل به کنترل کردن سازگاری ورنی ها با مرکب تعیین شده دارند آنها با انجام دادن یک سری آزمایش‌ها و در صورت ضرورت اصلاح کردن ورنی‌ها، به نتایج بهتری می‌رسند. ویسکوزیته باید حدود ۷۰ ثانیه (با کاپDIN ) باشد و می‌تواند با استفاده از سیستم کنترل گرمایی با گرم کردن ورنی کاهش پیدا کند.
کوترهای آنیلوکسی غلتک های آنیلوکس و فرم‌های کوت‌کننده
ورنی‌زن آنیلوکس:
سال‌‌هاست که کوترهای دو غلطکی جای خود را به آنیلوکس‌های با تیغه دکتر بلید داده‌اند. این تکنولوژی که از دستگاه‌های فلکسو گرفته شده برای اعمال ورنی‌های آبی و بسیار روانUV مناسب‌اند و حتی می‌توان با آن ورنی‌های حاوی پیگمنت‌های درشت ذره را نیز اعمال کرد.
غلتک آنیلوکس:
ضخامت لایه ورنی های اعمال شده روی کار به طور مستقیم با میزان برداشت ورنی توسط غلتک آنیلوکس در ارتباط است. برای اندازه‌گیری این مقدار برداشت فقط کافی است از تمیز بودن آنیلوکس از بقایای ورنی قبلی اطمینان حاصل کرد. مقدار برداشت به نوع ترام آنیلوکس بستگی دارد.
مثلا شرکت پراکسیر سرفیس تکنولوژی سازنده غلطک‌های ورنی‌زن (KBA) ترام‌های معمول شش ضلعی را فقط برای ورنی‌هایی با پیگمنت متالیک مناسب می‌داند. این شرکت برای سایر ورنی‌هایUV و پایه آبی از یک ساختار بازتری در ترام‌ها استفاده می‌کند تا بدین ترتیب کف کردن و جوش زدن ورنی‌ها به حداقل برسد.
در این شرکت غلتک‌های متداول حکاکی شده به صورت حلزونی توسط تکنولوژی جدیدتری جایگزین شده‌اند که به آنART یا تکنولوژی آنیلوکس معکوس(Anilox Reverse Technology) می‌گویند. در این روش با ترام نگاتیو، به جای وجود حفره‌ها، این قله‌های ترام هستند که مجموعا شبکه‌ای را تشکیل می‌دهند و ورنی در کانال‌های گود این شبکه قرار می‌گیرد.
برای کارهایی با براقیت بسیار بالا بایدART باTIF یا لایه نازکی مرکب تلفیق شود.در جدول شماره یک کارایی غلتک آنیلوکس را برای ماشین‌های ورنی‌زن پایه آبی (حالت معمولی) یا UV (حالت هیبرید) نشان می‌دهد.
پلیت های ورنی‌زن
برای کارهای بسیار عالی استفاده از یک پلیت پلیمری فلکسو که معمولا در مراکز پیش از چاپ ساخته می‌شود ارزش اقتصادی دارد ولی برای سایر کارها استفاده از یک فرم ورنی زن مقرون به صرفه و کافی است. این فرم می‌تواند یک پلیت پلیمری ترام‌دار، (که به صورت دستی یا با پلاتر CAD ترام‌دار شده) یا یک لاستیک کوتینگ باشد.
لاستیک کوتینگ معمولا برای کارهای تنپلات به کار می‌رود و می‌تواند برای چندکار روی دستگاه چاپ باشد. گاهی اوقات برای کارهای خاص ورنی‌زنی لکه‌ای مناطق بدون ورنی را توسط تیغ از لاستیک می‌برند و فقط مناطق مورد نظر برای ورنی ها به جا می‌ماند. این لاستیک‌ها شبیه لاستیک چاپ هستند.
